Mali

Mali We zijn de grens Senegal Mali over. We hebben wat afspraken gemaakt over Mail. Buitenlandse zaken heeft ons namelijk gewaarschuwd voor Mali. Dreiging van kidnapping en losgeld vragen door de Aqim. (organisatie gelinkt aan Al Quaida) Dit jaar is nog een Franse professor gedood. Officieel geldt niet de code 6 ”niet doen” die voor Mauritanië geldt. Ons wordt aangeraden zo’n zuidelijk mogelijke route te nemen. Het gevaar komt van de Touaregs in het noorden waarbij het gaat om een mengeling van ideologie of gebruikt door en banditisme. We hebben dus nadat we eerst besloten hebben niet in Mauritanië te fietsen, maar te vliegen, de route in Mali ook verlegd. Van Diboli via Kayes, Diema, Didiene, Kati/Bamako, Bougouni, Sikasso naar de grens om naar Bobo Dioulasso in Burkina te rijden. We komen dan zuidelijker Burkina binnen en fietsen daardoor ook langer in Burkina. We rijden in Mali alleen over asfalt. Het kan zijn dat het laatste stuk nog een piste is. Ik heb niet het idee dat ik Mali heb leren kennen. We zijn over bovenbeschreven weg gereden hebben er 150 meter naast gekampeerd. Het was vaak het zelfde beeld. Savanne die naar mate we meer naar het zuiden reizen groener wordt. Ook wordt de vegetatie afwisselender. We steken wat rivieren, riviertjes, kleine stroompjes over. We zien regelmatig vrouwen hierin de was doen. We rijden door dorpjes iets van de weg af, dan zijn er geen winkeltjes, geen colastop, maar wel kinderen, ezelskarretjes, vrouwen met was of koopwaar op hun hoofd. Zijn de dorpjes aan de weg dan is het beeld: winkeltjes, werkplaatsen, garages, bandenhandels, fiets-bromfietswinkeltjes, restaurantjes, en wel colastops. Ook zijn er regelmatig grote groepen kinderen, die naar school gaan lopend of op de fiets. Er zijn veel scholen langs de weg. Ze zien er vaak ook redelijk uit. Bij lycee (voortgezet onderwijs) zijn de leerlingen m.n. de meisjes prachtig gekleed. Bij de scholen zijn er kraampjes , die eten aan ze verkopen in de pauzes. Joris van de ambassade wist te vertellen dat 10 jaar geleden 20 procent van de kinderen naar school ging, dat is nu 80 %. De weg is regelmatig erg goed en soms erg nieuw. Soms oud met grote gaten, soms omleidingen over pistes met ongelofelijk veel stof. Aan het begin nieuw maar met gaten en grote bergen asfalt. De nieuwe wegen zijn door Chinezen ontworpen. Zij doen hier veel aan ontwikkelingssamenwerking. Ik heb ook een basisschool met de naam Chung Li gespot. De vele brommers in Mali zijn KTM’ers, maar niet uit Oostenrijk, maar neppers uit China. In Sikasso waren er ’s morgens ongelooflijk veel. De lucht zag blauw van de rook. Jammer dat Nederland hier niet meer ontwikkelingswerk in de vorm van voor wat hoort wat doet dan hadden ze nu op allerlei prachtige fietsen van de fietsfabriek hun goederen kunnen vervoeren. Naast deze brommers op de weg zijn er grote en kleine bussen en vrachtwagens. Alles altijd hoog opgeladen en veel met pech langs de kant van de weg. Hele motoren worden gerepareerd , versnellingsbakken vervangen. D e monteurs komen met minimaal gereedschap naar de vrachtwagens met pech en repareren daar de auto. De vrachtwagens blijven soms halverwege de weg voor dagen staan. Veel vervoer is koeien- en geitenvervoer in grote vrachtwagens waar begeleiders boven op de rand zitten of in hangmatten boven het vee hangen. We hebben gelogeerd in Kati bij Johan Wachters , een Nederlander die al 40 jaar in Mali woont en werkt. We hebben zijn school voor beroepsonderwijs bezocht en we konden daar internetten. De rustdag was daar ook en zo konden we Kati en Bamako bezoeken. Vrijdagmiddag zijn we met kleine delegatie (4 personen) naar de vrijdagmiddagborrel van het ambassadepersoneel geweest. Deze was in prachtig hotel boven de Niger. Zij hebben ons geattendeerd op de waterval vlak voor de grens die we hebben bezocht. Ik zit dit verslag te schrijven, wachtend op de papieren van de douane van Burkina voor de truck om door te mogen gaan. Om 12 uur zijn we door de diverse controles getrokken dat ging vrij voorspoedig. Hier bij de douane zijn we gestrand. Om 13.00 uur begìnt de siësta tot 15.00 uur en er is in die periode ook geen stroom. Net stopte een bus. De passagiers haalden hun bagage uit de bus en legden deze op een lange rij tafels. De spullen werden gecontroleerd door de douane, door een ieder weer ingepakt en ze zijn weer vertrokken. Voor ons blijft het wachten We hebben dit op basis van eerdere ervaring al ingecalculeerd. Als we weg mogen gaan we nog 10 km fietsen en wild kamperen. Morgen fietsen we dan naar Bobo. Rolf 10 november 2010. Naschrift. Om 16.45 hebben we besloten de tenten achter het douane gebouw op te zetten. Het zat er niet in dat voor donker de papieren in orde komen.