De N1 Marokko
N1 in Marokko vanaf Tan Tan
Vanaf 5 oktober uit Tan Tan vertrokken voor een 1000 km lange rit over de N1 naar Nougadibou door de Sahara. Vanaf hier moeten we wat meer om onze veiligheid denken. We fietsen door de westelijke Sahara. Vroeger was dit van Spanje en later veel in het nieuws door de bevrijdingsbeweging Polisario. Het gebied is vervolgens door Marokko geannexeerd. Het wachten is nog steeds op een referendum onder de bevolking. Het gebied is door geen land erkend als horend bij Marokko.
We rijden vlak langs de kust en soms wat verder het land in. Ik vind het prachtig langs de kust. Als je de oceaan niet ziet is het saai. De Sahara bestaat hier uit zand, stenen en wat groene lage struiken. Het is vrij vlak. Sporadisch kom je een kudde dromedarissen tegen. Het is hier totaal niet heet een graad of 25, 's avonds is het zelfs koud. Komt natuurlijk omdat we vlak langs de oceaan rijden.
De weg is twee baans en er is relatief veel vrachtverkeer. Ook rijden er veel bussen, die een lange lijndienst (Marakesh Dakhla goed voor 1700 km) onderhouden, Al met al toch niet vreselijk druk je kunt prima naast elkaar fietsen en verkeer houdt goed rekening met je als fietser. Zeker nu we een escorte van de politie hebben. Zij rijden hele dag mee en waken 's nachts. Allemaal voor onze veiligheid zeggen ze. We weten niet goed wat we ervan moeten vinden. Het lijkt erg overdreven. Hele avond kijkende agenten op afstand is ook niet alles. Is het echt nodig is het gevaarlijk hier? Wat is dan het gevaar criminaliteit of ontvoering zoals in Mauritanië.
Langs de kust na Tan Tan zijn veel 'nomaden'vissers. Mannen in hutten die met hengels in de oceaan vissen en vis te koop aanbieden lands de kant van de weg. Op een gegeven moment was er bij iedere groep hutjes ook een nieuw betonnen gebouw. Bij navraag bleek dit gebouwtje van het leger om de kust te bewaken tegen Afrikaanse vluchtelingen die per boot over willen steken naar de Canarische eilanden. De man die ons dit vertelde had een hutje, die van binnen bekleed was met stof met bloemenmotief. Een keuken voorportaaltje van 1 meter bij twee meter en zit-slaapkamer van 2 bij 2. We mochten dat bekijken, maar niet fotograferen. Hij was militair en visser. Hij had nauwelijks nog tanden, net als heel veel mensen hier, terwijl het in de stadjes stikt van de dentisten.
Onderweg kom je van tijd tot tijd (toch wel om de 5 km) een vreselijk goor stinkende plek tegen. Hier lozen de koelwagens hun gesmolten ijs met vis vocht. Een vreselijk stinkend geheel. Langs de weg staan verschillende markeringen, meestal stapels stenen met wat andere attributen, dat er een zandpad is dat leidt naar een hut of ????? Tenslotte liggen er ook veel vuil langs de weg vooral ook lege plastic flessen. Sommigen (toch ook zeer regelmatig te vinden) zijn gevuld met geel vocht. Wij vermoeden dat mensen in de auto of in de bus in de fles plassen om hem daarna naar buiten te smijten. Zie fotoserie N1.
rolf
Reacties
Reacties
De naam N1 doet me meer aan een highway in de States denken dan aan een weg door de woestijn. Wat een reis maak je toch Rolf! Geweldig hoor. Wat is het totaal aantal km tot nu toe?
Sterkte in ieder geval met de rest. Ik blijf je volgen!
Groet Joost
Leuk weer wat van je te lezen. Heerlijk om de zee te zien na al dat zand ! Wanneer slapen die agenten dan of wisselen ze elkaar steeds af ? Veel vis eten nu of is er nog iets anders te krijgen ? Ik ga straks paella maken, we hadden paellarijst en kruiden uit Spanje meegenomen.
Groeten van ons allemaal !
Wat een vooruitzicht, 1000 km door de sahara, gelukkig dat je ook "wat" water kan zien. Mooi verhaal en ook weer leuke foto's.
Ik heb een keer een boek gelezen over die regio, er 'verdwenen' regelmatig vrachtwagens. Laat ze maar lekker goed op jullie passen. Alleen Vips krijgen persoonlijke bewaking moet je maar denken.
Hoi Rolf, Nog even na de vorige reactie. Ik begrijp dat als je naar de Dentist gaat, je definitief verlost bent van je kiespijn. Dat kan niet elke tandarts zeggen. Ik vind de foto's prachtig en de beschrijvingen erg mooi. Ik zou zo in jullie wereld willen stappen. Groet van ons.
Hallo Rolf
Als ik jou bericht lees valt er daar nog wel geld te verdienen met de import van kunstgebitten en richtingaanwijzers. Wat die flessen betreft, stuur ze maar naar Zutphen, die doen er iets goeds mee. Zie het bericht hieronder dat gisteren op het journaal was.
U staat er waarschijnlijk niet bij stil op het toilet, maar onze urine zit vol waardevolle stoffen. En je zou kunnen zeggen dat het zonde is dat we die allemaal wegspoelen. Daarom heeft een waterverwerkingsbedrijf in Zutphen een machine ontwikkeld die al die nuttige stoffen uit de urine filtert en er kunstmest van maakt.
De foto's zijn weer mooi. Volhouden en genieten.
Hi,
Was leuk om je vandaag weer even te spreken. Is toch altijd fijn om je weer even te zien en te zien dat je ng steeds een gezonde look op je kop heb.. Ben zo bang dat je magerder terug komt dan ik :)
Fijn dat alles weer goed met jullie gaat. Geniet ervan de laatste paar dagen met de (kleine) groep en de sahara. Of 5 dagen is het weer helemaal ander..
Take Care
Dimitri
Ha Rolf,
Toen ik in 2006 deze weg door de Westelijke Sahara reed stond er in onze beschrijving iets in de trant van "Saaie weg, 700 km doorbijten". Maar wat heb ik toen genoten van die dag, geen kilometer was hetzelfde. Er is niets te zien, maar toch zie je telkens weer nieuwe dingen.
Geniet nog maar even van het uitzicht over de oceaan, voor je het weet is'tie uit het zicht verdwenen!
Ohja, bij het laatste tankstation voor de grens met Mauretanië [ 22° 3'16.61"N 16°44'49.39"W] hebben ze overheerlijke verse Jus d'Orange!
Enjoy!
Hoi iedereen. Er zit een foutmelding in mijn reismee beheer. Er horen een stuk of 40 foto's in verhaal over N1. Hoop day dit binnenkort verholpen is. Ben voorlopig weer afgesloten van alle internet. Dus tot over wat dagen
rolf
Hallo Rolf! Zo te lezen is het een wereldtocht, in meerdere opzichten. Net zoals jij aan ons denkt, denken wij aan jou. Veel sterkte en succes bij de volgende etappes. Hartelijke groet van Doc.
De afstand van ons werk tot jouw klus is inmiddels wel heel groot geworden.Prachtige reisverhalen t.o.v.business as usual.Fantastisch dat we met je mee mogen genieten en dat zonder af te hoeven zien.
Hoi Rolf,
Vandaag een mailtje gestuurd voor een etentje met de broers in december. Ik kijk uit naar jouw verhalen en naar je thuiskomst. Wij gaan vandaag (begin herfstvakantie noord) een paar dagen naar Zeeland (erg veel zin). Ellen en ik verwonderen ons om jullie verhalen en vinden het erg leuk om te lezen. Veel succes en geniet.
Groet van ons.
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}