Dagverslag van zondag 14 november.

Het is 23 uur. Het geluid van honderden krekels. Een half volle maan. Een lauwe temperatuur en stilte. Ik laat de rust van de natuur in mijn lichaam trekken. Ik geniet van dit moment. Alleen en rust en met een restje whisky. Het was een enerverende dag.

Gerie ligt in het ziekenhuis. Gisternacht diarree en overgeven. Vanmorgen kon ze nog niets binnen houden. Dus niet fietsen en in de Nissan. Bij de koffiestop rond tienen was ze er slecht aan toe. Mariam en Alice, beiden verpleegkundigen, besluiten de reisarts van mondial assistence te bellen. Zij besluiten dat Gerie naar ziekenhuis in Dedougou moet. Een krachtdadig en goed besluit blijkt. Gerie krijgt een infuus en bloedonderzoek. Ze knapt op. Uit bloedonderzoek blijkt malaria. Het slikken van lariam blijkt geen garantie te zijn. 's Middags gaat het beter en dan weer slechter: lage bloeddruk en ondertemperatuur. Vanavond gaat het weer beter. Gerie heeft zelf Aad gebeld. Fijn dat ze zelf kan bellen. We hebben nog korte, heftige discussie gehad of hij vanavond of morgenochtend gebeld moest worden, als Gerie dit zelf niet kan . Besluit: Hij moest vandaag nog gebeld. Yvonne Zomerdijk, samen met Jos Henselmans vandaag aangekomen in Burkina logeren nu in Dedougou en zullen nul bij haar blijven.

Mooi ik laat het geluid van de krekels weer toe. Er gaat nog een late fietser over de piste. Het gravel knerpt. We hebben tot vandaag bijna altijd gefietst op asfalt (uitzondering was N3 in Senegal die op gegeven moment veranderde in een zandpad) Iedereen geeft altijd op over de Hollandse fietspaden. Hier is al paar dagen een tweebaans fietspad met een enkele auto of ezel op ons fietspad. Vanaf vandaag moeten we piste rijden, die volgens de informatie goed te berijden is. Dit is ook zo. Alleen veel stof, als een bus passeert en een wasbord als je in het midden van de weg terecht komt.

Er heerst, vooral onder drie maandenfietsers, een Champs Elysée gevoel. De tour zit erop we keutelen nog wat na. De afstanden zijn gezakt tot 100 km. De weg is goed en rustig. We zijn er bijna. Beide buurmannen Herman en Johan toasten op de fiets zelfs al op de goede samenwerking en goede afloop. Alles gaat in rustig tempo er is tijd voor stops tussendoor en voor langere stops. Vandaag stil blijven staan bij boeren, die hun katoen wegen en opslaan in grote containers. Adama legt weer alles uit. Geweldig. De lunchstop in Dedougou duurt ook langer en Herman, Floor, Johan en ik gebruiken die om een omelet te eten. Burkina recept voor overheerlijke omeletten: drie eieren bakken in kleine pan. Ui, tomaat en zout er over en opgediend met kloddertje mayonaise en besprenkeld met niet al te sterke maggi. Geserveerd met plastic zakje koud water, vers stokbrood en colaatje. Ik neem nog slokje whisky.

Vanmorgen wel om 6.30 uur in verband met hitte vertrokken. Na 200 meter komen we langs een bar dancing met bier. Voor dat bier hebben we gister drie km teruggereden. We komen sinds Mali al bar dancings tegen en hebben er meerdere bezocht. Ze verkopen er bier. Het is meestal een ommuurde vierkante ruimte met veranda's op alle vier de zijden. In het midden is dan een ronde dansvloer met een rieten dak en gekleurde lampen. Het heet bar dancing of bar night club. Hier en nu geen dansmuziek. Alleen krekels en soms hoor je iemand zich omdraaien in zijn tent. Prettig dat de maan weer schijnt. Geeft mooi licht samen met die honderden sterren.

Vanavond hadden we ook bier. Johan had dit in de omgeving weten te scoren. Hij trakteerde want AZ heeft met 2-0 gewonnen van Ajax, of , citaat van Johan, ajakkus. Het is wel wat Suurbier. Herman had bij aankomst vanmiddag meteen zijn wereldontvanger uit de truck gehaald. Deze was nog niet eerder gebruikt. Johan kon laatste kwartier volgen. Ook hier en nu is het stil aan de overkant. Er zijn alleen krekels.

Wat weer een dag. Morgen komen we in Toba aan. We naderen het einde. Ik kijk uit naar het bezoek aan Toba, Adama's geboortedorp. We komen zo ook dichter bij de bevolking en leren nog meer over hun gebruiken, gewoonten, en hun leven. Wordt vast weer prachtige dag. Nu laatste slok en naar bed.

Rolf

Naschrift. Met Gerie gaat het goed. Ze is uit het ziekenhuis en zit weer, met veel praatjes, in hotel in Ouahigouya.

Zie de foto's